پرورش مهارت‌های مختلف در کودکان
مهارت چیست و آموختن چه مهارت‌هایی برای کودکان ضروری است؟ آیا هر آنچه در برنامه درسی مدارس و موسسات آموزشی وجود دارد، پاسخگوی نیازهای اجتماعی و تضمین‌کننده موفقیت کودکان امروز و جوانان فردا هست؟ فراگرفتن مطالب علمی و محفوظات تاریخی چه تاثیری بر فعالیت‌های روزمره انسان امروز دارند؟
در پاسخ به پرسش‌های فوق باید گفت که دامنه مهارت‌هایی که کودکان می‌توانند در رده‌های مختلف سنی فرابگیرند، بسیار گسترده است. برای موفقیت در زندگی مجموعه کسب مهارت‌هایی ضروری است که باید از دوران کودکی به آن‌ها پرداخت. اما این مهارت‌ها چه هستند؟
یونیسف، برنامه‌ها و دستورالعمل‌های کلی را برای ترویج توسعه مهارت‌های قابل انتقال در سیستم‌های آموزشی پیشنهاد می‌کند. این برنامه‌ها با هدف آموزش و ارتقا یادگیری در جوامع، توانمندسازی شخصی در راستای بهبود انتخاب‌های زندگی؛ شهروندی فعال برای افزایش انسجام اجتماعی، صلح و ثبات و البته اشتغال و کارآفرینی برای توسعه اقتصادی مطرح می‌شوند.
مهارت‌های قابل انتقال، مهارت‌هایی هستند که با زمینه‌های مختلف زندگی سازگار بوده و افراد می‌توانند به طور بالقوه آن‌ها را به محیط‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی یا کاری منتقل کنند. مهارت‌های قابل انتقال شامل مهارت‌های شناختی، اجتماعی و عاطفی است که کودکان و نوجوانان را قادر می‌سازد تا به یادگیری مادام‌العمر ادامه دهند و به شهروندانی فعال و سازنده تبدیل شوند.
مهارت‌های قابل انتقال در هماهنگی با سایر مهارت‌ها (مهارت‌های بنیادی، شغلی و دیجیتالی) عمل کرده و افراد می توانند بین آن‌ها ارتباط برقرار کرده و آن‌ها را تقویت کنند. توسعه مهارت‌های قابل انتقال به عنوان فرآیندی مادام‌العمر انتقال از دوران کودکی به زندگی بزرگسالی و از مدرسه به محل کار را تسهیل می‌کند.
چارچوب جهانی یونیسف در مورد مهارت‌های قابل انتقال بر چهار بعد یادگیری استوار است که در فرایند آموزش تعریف شده است. این چهار بعد عبارتند از ابعاد شناختی، ابزاری، فردی و اجتماعی، که از آن مجموعه 12 مهارت قابل انتقال با رویکردی کل‌نگر پیشنهاد شده است.
بعد شناختی (یادگیری برای دانستن) شامل مهارت‌های یادگیری مانند خلاقیت، تفکر انتقادی و حل مسئله است. بعد ابزاری (یادگیری برای انجام دادن) شامل مهارت‌هایی برای اشتغال‌پذیری مانند همکاری، مذاکره و تصمیم‌گیری است.
بعد فردی (یادگیری برای بودن) شامل مهارت‌های شخصی مانند خود مدیریتی، تاب‌آوری و ارتباط است.
در نهایت، بعد اجتماعی (یادگیری برای زندگی مشترک) شامل مهارت‌هایی برای شهروندی فعال مانند احترام به تنوع، همدلی و مشارکت است.